Od paru dni jestem (nareszcie!!!) mamą, a nie babą, dla mojego synka. Po prostu moje dziecko nie potrafiło wypowiedzieć literki m i cały czas byłam babą, zamiast mamą. Kiedy usłyszałam słowo mama z ust Bartusia, to bardzo się ucieszyłam, ale chwilę trwało zanim się przyzwyczaiłam do tego, że Bartuś woła na mnie mama, a nie baba.
A wczoraj zaczął odmieniać słowo mama, tata i baba. No i teraz mamy już: mamo, tato i babo. Ponadto, też od paru dni, czyli właściwie od momentu, kiedy pojawiło się słowo mama, pojawiają się kolejne nowe słowa.
Wcześniej mój synek wypowiadał parę słów i pełno sylab. Zamiast słów wypowiadał początkowe sylaby lub końcowe. A teraz codziennie słyszymy wiele nowych słów, przy czym wyraźnie wymawia literkę r. Zdarzają się też oczywiście czasem zniekształcenia wyrazów, np. zamiast frajda, moje dziecko mówi: prajda, czy zamiast sam – ham, ale ogólnie rzecz mówiąc, to w ciągu paru dni zrobił ogromne postępy w mówieniu.
Jeszcze jakieś pół roku temu trochę się tym martwiłam, że Bartuś tak mało mówi. Przestałam się tym martwić po tym, jak usłyszałam od kilku osób opinię, że ich synek zaczął mówić dopiero w wieku 3 lat oraz że chłopcy zaczynają mówić później niż dziewczynki.
Zasugerowałam się tymi opiniami i dałam czas swojemu dziecku na spokojny rozwój mowy. A gdy osobiście usłyszałam mówiące 3-letnie bliźniaki to w ogóle przestałam się przejmować mową mojego dziecka. A między innymi usłyszałam takie zdanie z ust bliźniaka: mama łałała, co znaczyło, że mamę boli palec. Moje niespełna 2-letnie dziecko powiedziałoby obecnie: mama bo pa, czyli mamę boli palec.
Kilka lat później … 15.05.2022 r.
Pamiętam ten dzień, kiedy moje dziecko powiedziało do mnie: mama. Weszłam do domu i jak zwykle zobaczyłam moje dziecko biegnące do mnie z błyskiem w oku oraz wołające: mamaaaa.