Wiosna w pełni. Co prawda dziś jest bardzo zimno, ale przez ostatnie parę dni to było tak ciepło, że można było się nawet trochę opalić.
Wiosna wygania mnie z domu. Codziennie wychodzę z Bartusiem na spacer. Najpierw przez chwilę jeździmy wózkiem po drodze koło domu. A potem wyciągam tego mojego synusia z wózka i spacerujemy, czyli ja chodzę, a Bartusia noszę.
Każdego dnia oglądamy rosnące (niemal na naszych oczach) rośliny. Pokazuję mu drzewa, żywopłot i kwiaty. I na te kwiatki lubi najbardziej patrzeć. Teściowej się wydaje, że dziecku najbardziej podobają się żółte tulipany, bo jakby na nich najdłużej zatrzymuje wzrok.
Przed wyjściem z domu mam problem, bo nie wiem jak ubrać Bartusia. Z jednej strony nie chciałabym, aby dziecko się przegrzało, a z drugiej strony, aby się nie przeziębiło. Na przykład przedwczoraj temperatura powietrza wynosiła 25 stopni C, czyli w zasadzie bardzo letnia temperatura.
Bartuś miał na sobie koszulkę, śpiochy. A drugą warstwę ubrania tworzył dres i szmaciane buty. Cały czas miałam wątpliwości czy mu nie jest za gorąco, ale bałam się mu cokolwiek z tego ubrania ściągnąć, bo miałam wrażenie, że jest ciepło, ale wieje delikatny chłodny wiaterek. I tego wiaterka trochę się bałam.
Teściowa też nie wiedziała jak ubrać dziecko na spacer. Mówiła mi, że taki sam miała problem, gdy zajmowała się innymi wnukami.
Kilka lat później … 25.07.2021 r.
Teraz już nie mam takiego problemu. Dziecko w wieku Bartusia, czyli niemal siedmioletnie dziecko, wie kiedy jest mu za gorąco, a kiedy za zimno.