Przez cały ostatni tydzień nie miałam głowy do niczego. Codziennie piłam herbatkę z melisy, aby jakoś dotrwać do wczorajszego dnia. Strach mnie ogarniał na samą myśl, że w końcu nadejdzie ten szczególny dzień, piątek. Na wczoraj miałam wyznaczone USG genetyczne.
Na USG genetyczne pojechałam do tego samego miejsca, gdzie chodzę do mojej pani doktor, z tym, że ktoś inny miał je wykonać. Na miejscu w poczekalni stres nas z mężem bardzo zżerał i nie pomagały tłumaczenia sobie, że dziecko nie potrzebuje mojego stresu. Dziecko powinno mieć spokój. Stres spotęgował się, gdy zobaczyłam panią doktor od USG genetycznego. Wyglądała na 18 lat, to mnie już niemal zwaliło z nóg.
Na USG genetyczne pojechałam do tego samego miejsca, gdzie chodzę do mojej pani doktor, z tym, że ktoś inny miał je wykonać. Na miejscu w poczekalni stres nas z mężem bardzo zżerał i nie pomagały tłumaczenia sobie, że dziecko nie potrzebuje mojego stresu. Dziecko powinno mieć spokój. Stres spotęgował się, gdy zobaczyłam panią doktor od USG genetycznego. Wyglądała na 18 lat, to mnie już niemal zwaliło z nóg.
Poszłam do gabinetu i niepotrzebnie zostawiłam męża w poczekalni, gdyż w gabinecie byłam jakieś 40 minut. Mąż bał się, że coś jest nie tak … i też niepotrzebnie, ponieważ dziecko rozwija się prawidłowo! Wszystko jest w normie: pępowina trójnaczyniowa, kość nosowa obecna, przepływ w zastawce trójdzielnej właściwy, prawidłowy żołądek, pęcherz moczowy i tak dalej.
Na wizytę przyniosłam wyniki dwóch wykonanych wcześniej badań: testu PAPP-A i wolnej beta-hCG.
Ryzyko wystąpienia wad genetycznych u dziecka w moim wieku wynosi:
- trisomia 21 (zespół Downa) 1:99
- trisomia 18 (zespół Edwarsa) 1:251
- trisomia 13 (zespół Pataua) 1:785
Oznacza to, że w moim wieku 1 kobieta na 99 rodzi dziecko z zespołem Downa.
Na podstawie powyższego ryzyka, czynników ultrasonograficznych (szerokość przezierności karkowej, kość nosowa, ocena przepływu Dopplerowskiego na zastawce trójdzielnej, ocena przepływu Dopplerowskiego w przewodzie żylnym, czynność serca płodu) i wyników testu PAPP-A oraz wolnej beta-hCG wyliczone zostało ryzyko wystąpienia
wad u mojego dziecka:
- trisomia 21 1:1989
- trisomia 18 1:5019
- trisomia 13 1:15700
Mój wynik badania USG genetycznego wskazuje, że ryzyko urodzenia dziecka
z powyższymi wadami jest bardzo niskie.
Wszystko jest w najlepszym porządku i bardzo się z tego cieszę. A tak w ogóle codziennie zadaję mężowi pytanie: czy wszystko jest w porządku z dzieckiem.
z powyższymi wadami jest bardzo niskie.
Wszystko jest w najlepszym porządku i bardzo się z tego cieszę. A tak w ogóle codziennie zadaję mężowi pytanie: czy wszystko jest w porządku z dzieckiem.
Widzę, że mąż ma już dość tych pytań. Pyta mnie dlaczego ciągle myślę, że dziecko może się źle rozwijać. Podczas każdej wizyty dowiaduję się przecież, że wszystko jest w porządku, więc dlaczego jestem taką pesymistką?
Kilka lat później … 28.04.2021 r.
Nie byłam w łatwej sytuacji, przecież byłam już po dwóch poronieniach. Dlatego tak się bałam, że trzecia ciąża może również przebiegać nieprawidłowo. Na szczęście każde kolejne badania lekarskie tylko potwierdzały, że dziecko rozwija się prawidłowo.