Mamy za sobą pierwszy kroczek naszego dziecka. Parę dni temu Bartuś uklęknął w łóżeczku, a potem wstał i zrobił bardzo powoli oraz niezdarnie pierwszy kroczek, oczywiście trzymając się kurczowo łóżeczka.
Każdego następnego dnia było tych kroczków coraz więcej i coraz częściej w ciągu dnia. Powoli chodzi, na razie po łóżeczku, ale sprawia mu to ogromną frajdę. A wczoraj to nawet „zatańczył” jak usłyszał muzykę z radia. Jego taniec to tylko poruszanie pupą, ale dla nas rodziców był to taniec najpiękniejszy na świecie. A nasz maluszek widząc nasze uśmiechnięte twarze też bardzo się z tego cieszył, że tańczy.
W ogóle obserwowanie rozwoju naszego dziecka sprawia nam ogromną radość, mnie i mojemu mężowi. Nie potrafimy złościć się na niego i przyznam się, że nie rozumiem matki, które dają klapsy swoim dzieciom. Kiedyś moja znajoma przyznała, że czasem daje klapsa swojemu dziecku jak jest bardzo nieznośne. A ja sobie myślę, że to tylko małe dziecko i czasem ma gorszy dzień i wtedy jest trochę nieznośny. Oczywiście Bartusiowi nie wszystko wolno.
Zakazujemy mu różnych rzeczy np. Bartuś wie, że nie wolno gryźć szczebelków łóżeczka, książeczek. Gryzienie rzeczy spowodowane jest wyrzynaniem się zębów, co nie jest łatwe dla dziecka. Jak próbuje gryźć przedmioty, to natychmiast dostaje gryzaka.
Kilka lat później … 15.10.2021 r.
Moje dziecko, niemal 7-letnie nadal nie wie co to jest klaps. Nigdy go od nas nie dostał. Nigdy na niego nie krzyczymy. Zawsze wysłuchujemy jego własnego zdania. Może dlatego Bartuś jest szczęśliwym dzieckiem, uśmiechniętym. W szkole jest najbardziej grzecznym chłopcem, zawsze chętnym do pomocy.