Praktycznie wcale nie oglądam telewizji odkąd się Bartuś urodził. Mój mąż nie oglądał telewizji już wcześniej. Przyznam się, że wcześniej lubiłam oglądać telewizję i najczęściej to były seriale. Każdego dnia oglądałam jakiś serial, wiadomości lub jakieś programy rozrywkowe. W ten sposób życie przelatuje nam koło nosa. Teraz to rozumiem i tak czuję. Ileż ja czasu straciłam na gapienie się w telewizor, szczególnie do czasu zamążpójścia. Chyba zabijałam jakąś nudę, brak zajęcia. Byłam bardzo nieszczęśliwą osobą.
Obecnie wolę wolny czas spędzać z rodziną. Porozmawiać z mężem, pożartować, przytulić się do tego cudownego człowieka.
Najwięcej czasu jednak spędzam z naszym synem na: zabawach, na spacerach, rozmowach, czytaniu bajek, uczeniu. Uczę go najczęściej: właściwego zachowania się (czasem poprzez opowiadanie mu różnych historii, czy bajek), wierszyków (chociaż lepsza jest w tym babcia, która zadziwia mnie swoją pamięcią), literek (ale tylko wtedy, gdy moje dziecko ma na to ochotę) i wielu innych spraw. Odpowiadam na trudne pytania zaczynające się: mamo, a dlaczego …? Staram się mu wyjaśnić trudne dla niego sprawy i problemy. I tak sobie nasze życie płynie …